Jesień w Polsce właśnie się zaczęła. Czym różni się jesień kalendarzowa od jesieni astronomicznej? Te terminy warto znać

Jesień meteorologiczna trwa od początku miesiąca, rozpoczęła się 1 września. Rozróżnienie okresów i pór roku pomaga badaczom tworzyć pogodowe modele porównawcze. Co ciekawe, w zależności od półkuli ziemskiej, daty znacznie się różnią.

Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej wskazuje, że na półkuli północnej meteorologiczne pory roku wyznaczone są według okresów:

• wiosna: od 1 marca do 31 maja,
• lato: od 1 czerwca do 31 sierpnia,
• jesień: od 1 września do 30 listopada,
• zima: od 1 grudnia do 28 lutego.

Dla porównania, na półkuli południowej ustalone daty to:

• wiosna: od 1 września do 30 listopada,
• lato: od 1 grudnia do 28 lutego,
• jesień: od 1 marca do 31 maja,
• zima: od 1 czerwca do 31 sierpnia.

Przyroda powoli przygotowuje nas na zmiany. O upałach możemy zapomnieć, noce przynoszą przymrozki, a smak lata w postaci malin lub jagód powoli się wyczerpuje. Od 23 września możemy mówić o jesieni w każdej postaci.

Kalendarzowa jesień rozpoczyna się o stałej dacie, zawsze wypada 23 września. Podobnie inne pory roku w kalendarzu mają co roku to samo miejsce. W tym roku jesień zawita do nas w piątek, a więc tak samo, jak jesień astronomiczna.

W przypadku jesieni astronomicznej kluczowe znaczenie ma równonoc jesienna, która wypada 22 lub 23 września. Początek jest więc ruchomy. W tym roku Słońce przejdzie przez punkt Wagi 23 września o godz. 3:04, a długość dnia i nocy zrówna się ze sobą. Od tego momentu dni staną się krótsze.

Kolejna równonoc będzie miała miejsce wiosną, data jest także ruchoma, wypada 20 lub 21 marca. Wtedy dni stopniowo będą się wydłużać.

Co ciekawe, w kulturze początek astronomicznej jesieni był kiedyś świętem. Słowianie dziękowali wtedy za plony i urodzaj, składając ofiary bóstwom. Dziś już ofiar się nie składa, ale zwyczaj uczczenia dobrego sezonu przetrwał w postaci wrześniowych dożynek.

Źródło: IMGW