Kiedyś tętniły życiem. Zobacz, kiedy i dlaczego się wyludniły

Budy

Nazwa tej założonej w XVIII wieku wsi pochodzi od budników - pierwszych założycieli osady, którzy prowadzili wyręb lasu i pozyskiwali surowce z niego pochodzące, a którzy pierwotnie mieszkali w tymczasowych, naprędce skleconych, „budach”. Przetrwała aż do lat 80. XX wieku, kiedy jej mieszkańców wysiedlono - podobnie jak Łuki czy Bołtryk - z powodu tworzenia Zalewu Siemianówka.

Z całej wsi pozostało pierwotnie tylko 5 gospodarstw rolnych na koloniach, położonych na północ od zbiornika; w tym jedno, położone przy drodze prowadzącej w stronę wsi Lewkowo Stare i Szymki. Przy niższych stanach wody w tej części zalewu można też zaobserwować wyspę wyłaniającą się w miejscu, gdzie uprzednio znajdował się najwyższy pagórek położony na terenie dawnej wsi.

Według danych pochodzących z Narodowego Spisu Powszechnego Ludności i Mieszkań z 2011 w Budach w 2011 mieszkały 4 osoby (wszyscy mężczyźni, brak kobiet).

Obecnie na terenach znajdujących się niedaleko zbiornika wodnego pobudowano domki letniskowe zamieszkane jedynie czasowo.

Bołtryki

Początki tej nieistniejącej już wsi sięgają XVIII wieku. Zasłynęła głównie z produkcji miodu, ponieważ pierwszymi jej założycielami byli pasiecznicy królewscy. W 1910 wieś zamieszkiwało 265 osób (138 mężczyzn i 127 kobiet) w 18 zagrodach. Gdy wybuchła wojna, w połowie sierpnia 1915 roku prawie wszyscy mieszkańcy (16 zagród) wyjechali w głąb Rosji, skąd kilkadziesiąt osób nigdy już nie wróciło.

Od lat pięćdziesiątych XX w. aż do roku 1980 mieszkańcy ze wsi nie migrowali, stan liczbowy ludności był stabilny i utrzymywał się mniej więcej na jednakowym poziomie. Zmieniło się to w 1980. Kilkanaście rodzin sprzedało swe gospodarstwa rolne państwu i wyjechało z Bołtryk do Białegostoku, gdzie wykupiło mieszkania spółdzielcze. Wieś została całkowicie wysiedlona do 1982, a następnie zrównana z ziemią w związku z budową Zbiornika Siemianówka. Pod wodą znalazła się w 1988.

Bołtryki w latach 1975–1998 administracyjnie należały do województwa białostockiego. Obecnie na części niezalanych terenów dawnej wsi okalających zbiornik wodny pobudowano domki letniskowe zamieszkane jedynie czasowo; nikt nie jest tutaj zameldowany na stałe

Rudnia

Rudnia leżała na terenie gminy Michałowo. Była wsią królewską położoną w końcu XVIII wieku w starostwie niegrodowym jałowskim w powiecie wołkowyskim województwa nowogródzkiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.