Papierowa słomka rozmięka w kilka sekund? Być może to przeszłość. Naukowcy stworzyli trwałą słomkę, która rozkłada się w 120 dni

Najlepszym scenariuszem byłaby zmiana nawyków konsumenckich i odzwyczajenie świata od słomek (z wyjątkiem tych, którzy polegają na słomkach ze względów zdrowotnych). Ale skoro świat wciąż kocha słomki, warto szukać najlepszych rozwiązań. I chociaż słomce papierowej daleko jest od bycia w pełni ekologiczną (chociażby dlatego, że proces ich wytwarzania wymaga dużej ilości energii i powoduje emisję gazów cieplarnianych, prowadzi też do niszczenia lasów), to wciąż jest to lepsza alternatywa dla plastiku.

Jak zauważono w artykule szczegółowo opisującym wynalezienie nowych słomek, tradycyjne słomki jednorazowego użytku są szczególnie szkodliwe w środowisku morskim ze względu na szkody, jakie wyrządzają zwierzętom morskim. Niektórzy producenci wytwarzają teraz swoje produkty z bioplastików, takich jak kwas polimlekowy z kukurydzy, ale jak zauważają autorzy badania, słomki z kwasu polimlekowego (PLA) nie ulegają degradacji w morzu.

Plastikowe słomki stały się punktem spornym dla ekologów, w dużej mierze dzięki wydarzeniu, o którym swego czasu mówił cały świat – mowa o żółwiu morskim ze słomką głęboko zanurzoną w nosie. Rezygnacja z plastikowych słomek wydaje się łatwym krokiem rezygnacji z plastikowych przedmiotów jednorazowego użytku, które nie są niezbędne do życia.

W restauracjach i barach zastąpiono plastikowe słomki tymi papierowymi. Jednak, gdyby były one wytworzone w 100 proc. z papieru, picie z nich nie byłoby możliwe w ogóle. Dlatego większość z nich ma powłokę z polietylenu (PE) lub żywicy akrylowej, tych samych materiałów, które są używane do produkcji plastikowych toreb i klejów. Nie mają więc z ekologią nic wspólnego, a i tak szybko rozmiękają.

Słomki ryżowe i słomki wykonane z PLA są dostępne jako alternatywa dla słomek papierowych. Jednak naukowcy KRICT odkryli, że nie rozkładają się one zbyt dobrze w oceanie. Tymczasem słomki ryżowe dobrze rozkładają się w środowiskach innych niż morskie, ale są trudniejsze w produkcji i droższe.

Nowe słomki opierają się na dobrze znanym biodegradowalnym tworzywie sztucznym, bursztynianie polibutylenu (PBS), do którego zespół dodał niewielką ilość nanokryształów celulozy, aby stworzyć materiał powłokowy. Mówiąc najprościej, celuloza to włókno roślinne. Ponieważ dodane nanokryształy celulozy są tym samym materiałem, co główny składnik papieru, zapewniają one optymalne przyleganie PBS do powierzchni papieru podczas procesu powlekania.

– Konwencjonalne papierowe słomki nie zawierają materiału, który mocno przyczepiłby plastikową powłokę do powierzchni słomek. Powierzchnia słomek nie jest zatem równomiernie pokryta tworzywem sztucznym, co utrudnia ich użytkowanie. Najbardziej znaczącymi ograniczeniami, jakie to stwarza, jest to, że słomki rozmiękają. Dzieje się tak, ponieważ niepowlekana część łatwo łączy się z wodą, podczas gdy powlekana część z tworzywa sztucznego ma właściwość odpychania wody, co powoduje kontakt napoju gazowanego z nierówną powierzchnią papierowych słomek – wyjaśniają naukowcy.

Nowo opracowane słomki są odporne na nasiąkanie zimnymi i gorącymi napojami. Zachowują swoją sztywność podczas mieszania wody, herbaty, napojów gazowanych, mleka oraz przy dłuższym kontakcie z płynami. W testach porównawczych zespół odkrył, że po moczeniu w zimnej wodzie przez jedną minutę, konwencjonalna papierowa słomka została znacznie wygięta. Nowa słomka radziła sobie znacznie lepiej.

Być może najważniejszą cechą nowej słomki jest biodegradowalność morska. Ponieważ materiał powłoki jest wykonany z papieru i biodegradowalnego plastiku, naukowcy twierdzą, że ulegnie on całkowitemu rozkładowi i degradacji w oceanie.

— Ogólnie rzecz biorąc, papier lub plastik rozkładają się znacznie wolniej w oceanie niż w glebie ze względu na niską temperaturę oceanu i wysokie zasolenie, które utrudnia rozwój drobnoustrojów. Zespół badawczy przeprowadził test rozkładu w środowisku morskim, zanurzając próbki słomy na głębokość 1,5–2 m na wybrzeżu w pobliżu Pohang w Korei Południowej — wyjaśnia KRICT.

Zwykłe plastikowe słomki i kukurydziane plastikowe słomki PLA nie uległy rozkładowi po 120 dniach. Konwencjonalne słomki papierowe zachowały swój kształt i straciły tylko 5 proc. swojej całkowitej wagi. Tymczasem nowe słomki straciły ponad 50 proc. swojej wagi po 60 dniach i całkowicie rozłożyły się po 120 dniach.

Najlepszym rozwiązaniem dla tych, którzy mają taką możliwość, jest całkowita rezygnacja ze słomek. Ale posiadanie lepszej alternatywy może stanowić rozsądny, przyjazny dla środowiska wybór dla osób, które muszą używać słomek.

Źródło: Treehugger