Te ekosystemy pomagają utrzymać równowagę między naszą planetą a atmosferą. Czym są pochłaniacze węgla i jak wpływają na klimat?

Dwutlenek węgla (CO2) jest uwalniany w wyniku naturalnych procesów, takich jak oddychanie zwierząt i podczas erupcji wulkanów, oraz w wyniku działalności człowieka, takiej jak spalanie paliw kopalnych i ścinanie drzew. Pochłaniacze dwutlenku węgla to sposób natury na wypełnienie luki między uwalnianym węglem a tym, co jest magazynowane.

Dwutlenek węgla jest również głównym gazem cieplarnianym odpowiedzialnym za zmiany klimatu. Ponieważ CO2 otacza planetę cząsteczkami gazów cieplarnianych i zatrzymuje ciepło słoneczne, a to powoduje wzrost globalnej temperatury.

Wyższe poziomy emisji dwutlenku węgla oznaczają wyższe temperatury. Niestety działalność człowieka wytwarza więcej CO2, niż może obsłużyć naturalny proces składowania dwutlenku węgla. Dlatego tak ważne jest, aby naturalne pochłaniacze dwutlenku węgla były chronione.

Głównymi pochłaniaczami dwutlenku węgla na świecie są:

• gleba,
• rośliny,
• ocean.

Razem te środowiskowe potęgi w naturalny sposób gromadzą węgiel z atmosfery i przechowują go przez długi czas.

Gleba zawiera cząstki mineralne, rozbitą materię roślinną, powietrze, wodę, a nawet żywe organizmy. Oznacza to, że zatrzymuje dużą ilość węgla, który te materiały, głównie rośliny, wcześniej pobrały z atmosfery. Gleba może przez bardzo długi czas magazynować węgiel, który w przeciwnym razie powróciłby do atmosfery jako dwutlenek węgla.

Torfowiska to tereny podmokłe, na których warunki spowalniają rozkład roślin, tworząc bogatą w węgiel glebę. Węgiel, który rośliny już pochłonęły z atmosfery, jest następnie naturalnie magazynowany w tych glebach torfowych, pomagając łagodzić globalne ocieplenie. I chociaż gleby torfowe pokrywają tylko około 3 proc. globalnej powierzchni lądowej, zawierają ponad 600 gigaton węgla i stanowią 44 proc. całego węgla zawartego w glebie, co czyni torfowiska największym na świecie lądowym pochłaniaczem dwutlenku węgla.

Rośliny i lasy pochłaniają węgiel z atmosfery w procesie fotosyntezy, który następnie osadza się i magazynuje w biomasie leśnej, takiej jak pnie drzew, gałęzie, korzenie i liście. Duże obszary drzew działają jako znaczące pochłaniacze dwutlenku węgla ze względu na ich rozmiar i dłuższą żywotność.

Światowe oceany natomiast odgrywają ogromną rolę w sekwestracji węgla, zarówno poprzez rozpuszczanie i pochłanianie CO2 z wód powierzchniowych, jak i poprzez fotosyntezę przez fitoplankton, wodorosty i trawy morskie. Naukowcy podają, że mikroskopijne rośliny zwane okrzemkami pochłaniają rocznie 10-20 miliardów ton dwutlenku węgla, unosząc się na powierzchni oceanu.

Roślinność przybrzeżna, taka jak lasy namorzynowe, również w dużym stopniu przyczynia się do globalnej sekwestracji dwutlenku węgla (zwykle określanej jako „niebieski węgiel”), ponieważ gleby siedlisk roślin morskich mają znacznie wyższy stopień absorpcji węgla niż ekosystemy lądowe.

Pochłaniacze dwutlenku węgla mają kluczowe znaczenie dla zarządzania poziomem węgla w naszej atmosferze i zapewniania kontroli nad globalnym ociepleniem. Jedynym problemem jest to, że pochłaniacze dwutlenku węgla mają swoje limity.

Kiedy pochłaniacze węgla zostaną uszkodzone lub zniszczone (na przykład podczas pożarów w lasach deszczowych Amazonii lub gdy nadmiar węgla w oceanie powoduje zakwaszenie wody), ekosystemy te mogą całkowicie przestać wchłaniać węgiel, a nawet emitować zmagazynowany węgiel z powrotem do atmosfery. Przykładowo ocieplenie oceanów wpływa na zdolność ekosystemów morskich do pochłaniania CO2, ponieważ cieplejsza woda w naturalny sposób pochłania mniej CO2 i obciąża siedliska morskie zaprojektowane do przetrwania w niższych temperaturach.

Źródło: Treehugger