"Rolniku daj krowie, krowa da tobie”...

W latach 70. gdy po rządach Władysława Gomułki nastała epoka Edwarda Gierka, w gablotach przy wejściach do zakładów i fabryk wieszano zdjęcia przodowników pracy przekraczających wyżyłowane normy produkcyjne, a w halach fabrycznych pojawiły się propagandowe napisy i tablice z treściami, które miały zdyscyplinować naród.

Był to czas propagandy sukcesu uprawianej przez partyjnych dygnitarzy PZPR. Niewielu Polaków wierzyło w te rzekome sukcesy, a wszyscy z nich żartowali. Wiele osób wspomina jednak te czasy z sentymentem, choć jedynymi sklepami, przed którymi nie stały wówczas długie kolejki były salony sieci Pewex i Baltona.

Tam jednak wszystko było za dolary lub bony, a więc oczywiście potwornie drogie. W tym czasie w fabrycznych halach zakładów włókienniczych w Łodzi pojawiły się hasła majace zmobilizować pracowników do wydajnej pracy, np.: „Każda zmarnowana godzina pracy, przedłuża stanie w kolejkach twojej żony”, „Budujemy Polskę naszych marzeń i ambicji”, „Popieramy politykę pod przewodnictwem I sekretarza KC PZPR - Edwarda Gierka”, „Niech żyje przyjaźń ze Związkiem Radzieckim” czy „Młodzież wierna partii”.

Część pracowników łódzkich zakładów włókienniczych brała te hasła za dobrą monetę, ale większość absolutnie w nie nie wierzyła przytłoczona kolejkową rzeczywistością, która stawała się życiową udreką. W sklepach przy ul. Piotrkowskiej, na Widzewie, na Teofilowie i innych osiedlach półki świeciły pustkami. Wkrótce wprowadzono reglamentacje towarów, wiele artykułów spożywczych można było kupić tylko na kartki. Życie kolejkowe szybko znalazło swoje odbicie w filmach, zwłaszcza u mistrza komedii, reżysera Stanisława Barei.