Bardzo ważna jest izolacja przestrzenna od starych, porażonych przez choroby lub zasiedlonych przez szkodniki plantacji, jak również prowadzenie systematycznych lustracji, w celu wczesnego wykrycia zagrożenia i podjęcia metod ograniczających.

Pędy uszkodzone z galasowatymi naroślami powodowanymi przez przeziernika malinowca i pryszczarka malinowca oraz krzewy z objawami chorób wirusowych należy usuwać i palić po zbiorze owoców lub wczesną wiosną, przed wylotem szkodników.

Najlepsze pod uprawę malin są gleby żyzne, zasobne w składniki pokarmowe, III i IV klasy bonitacyjnej. Bardzo dobre są gleby lessowe.