7. Określić azot działający ze wszystkich źródeł, tj. zasobności gleb w azot mineralny (Nmin) wg kategorii agronomicznej (wariant I – na podstawie danych tabelarycznych – tabela 12 Programu, albo badań laboratoryjnych wg Polskiej Normy PN-R-04028:1997 (warstwa 0-30, 31-60 cm, tj. 2 próbki z każdego poziomu po jednej/4 ha) z uwzględnieniem równoważnika nawozowego dla azotu glebowego (wiosna/jesień), azotu z nawozów naturalnych (wariant – badanie nawozów lub dane tabelaryczne) oraz ewentualnie nawożenie korekcyjne nawozami mineralnymi, co jest uzależnione od potrzeb pokarmowych roślin planowanych do uprawy.

8. Przystąpić do opracowania Planu nawożenia zgodnie z zasadami Kodeksu dobrej praktyki rolniczej („Tak dużo zabiegów uprawnych, jak to jest konieczne, tak mało, jak to jest możliwe”) musi być opracowany odrębnie dla każdej działki rolnej z jedną rośliną uprawną o jednakowym potencjale plonowania i niezmiennych elementach uproszczonego bilansu. Można wykorzystać narzędzia w postaci kalkulatorów/formularzy, i in.).

9. Jeżeli podlega zaopiniowaniu przez OSChR przedłożyć i po zaopiniowaniu (opinia + opieczętowany plan) przedłożyć właściwym organom gminy i WIOŚ). Archiwizować przez 3 lata od daty zakończenia zabiegów.

10. Prowadzić ewidencję zabiegów agrotechnicznych związanych z nawożeniem azotem na urzędowym formularzu (załącznik nr 10 do Programu) i stosować się bezwzględnie do dawek i terminów stosowania nawozów zawierających azot zawartych w planie nawożenia azotem, gdyż mogą grozić sankcje finansowe (kary oraz redukcja/cofnięcie dopłat w ramach programów realizowanych przez ARiMR).