Mała gangsterka wśród ptaków. Sikorka bogatka rozgoni towarzystwo w karmniku i skusi się na mózg nietoperza

- Sikorki to bez wątpienia, po wróblach jedne z najlepiej rozpoznawalnych małych ptaków śpiewających. Ładne, kolorowe, mało płochliwe, stanowią wdzięczny obiekt obserwacji, zwłaszcza jeśli lubimy je dokarmiać. Sikorki bardzo chętnie przylatują do naszych karmników – podaje Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Poznaniu.

Zobacz: Sikorka-wdzięczny obiekt obserwacji

Bogatka jest największą z sikor, może osiągać nawet 15 cm. Jej wygląd jest bardzo charakterystyczny, ma intensywnie żółty brzuszek, czarną głowę i czarny pasek przebiegający przez środek. Do tego białe policzki.

- Te pełne życia ptaki zadają szyku czy to w lesie, czy w karmniku. A to za sprawą czarnego, mocno zarysowanego krawatu, który biegnie przez środek intensywnie żółtej piersi i brzuszka – aż po sam ogon. U samczyków jest on zwykle szerszy niż u samiczek. Eleganckim dodatkiem jest czarna – lśniąca u panów, a matowa u pań – czapeczka, która pięknie kontrastuje z białymi policzkami. Plecy i skrzydła są żółtozielone z niebieskimi dodatkami – czytamy na portalu Stowarzyszenia Jestem na pTAK!

W związku z tym, że bardzo chętnie wpadają do karmników po przekąskę, to właśnie od sikorek możemy rozpocząć naszą przygodę z ornitologią. Wystarczy znaleźć dla nich odpowiednie pożywienie i uzbroić się w cierpliwość.

Bogatki nie są wybredne, zjedzą zarówno ziarna słonecznika, jak i słoninę. Pamiętajmy jednak, że nie może być ona solona, ponieważ sól szkodzi ptakom i może prowadzić do poważnych chorób.

Ponadto to bardzo żarłoczny ptaszek. W ciągu dnia potrafi zjeść tyle, ile sama waży, czyli nawet 30g pokarmu! A co wchodzi w jego skład? Przede wszystkim owady, rodzina składająca się z rodziców i kilkorga dzieci, w ciągu sezonu, zje nawet 75 kg owadów, od jaj po dorosłe osobniki. Nie ma bezpiecznego miejsca dla owadów, bogatka znajdzie je nawet pod korą czy w ziemi. Mocny dziób umożliwia im rozłupywanie nasion i owoców.

- Zdarza się, że w oczekiwaniu na wiosnę raczy się padliną większych zwierząt. Głodne i zdesperowane Bogatki dobierają się do przesypiających zimę nietoperzy (np. karlików malutkich), a niektóre potrafią nawet zapolować na małego wróblaka – wyjaśnia Stowarzyszenie Jestem na pTAK!

Ich drapieżną naturę można zaobserwować np. w puszczy Białowieskiej. Jak donosi portal Ptasie Wieści „tam martwe zwierzęta są od razu obsiadane przez kruki i właśnie sikory bogatki, które cierpliwie czekają, aż większe zwierzęta zabiorą się za skórę, najedzą się i odejdą. Wtedy sikory zabierają się do uczty.”

Chociaż bogatka jest na tyle charakterystyczna, że trudno ją pomylić z innym ptakiem, jest dosyć podobna do modraszki zwyczajnej, ptaka z rodziny sikor. Ta, chociaż ma również żółty brzuszek, przez który przebiega czarny pasek, odróżnia się niebieską czapeczką i ciemnozielonym z niebieskimi fragmentami grzbietem.

- Jedynym gatunkiem nieco zbliżonym wyglądam, a to przez podobną czarną głowę z białym policzkiem, jest sosnówka. To najmniejszy przedstawiciel z rodziny sikorek. Najlepsza cecha odróżniająca obydwa gatunki znajduje się z tyłu głowy sosnówki. To owalna biała plama na karku, której próżno szukać u bogatki (cała głowa czarna). Drugą rzucającą się w oczy różnicą jest szaropłowy spód bez czarnego krawata – wyjaśnia RDLP w Poznaniu.

Sikorki, to bardzo ciekawe ptaki. Dowiedz się o nich więcej.