Stonka ziemniaczana to dla rolników trudny przeciwnik. Zbiory są słabsze, a ziemniaki mniejsze. Jak pozbyć się szkodnika domowymi sposobami?

Zwalczanie stonki nie jest łatwe, jest odporna na wiele preparatów. Szkodliwość insekta jest wysoka, a co roku wielu rolników narzeka na mnogość owadów w uprawach. Stonki najczęściej niszczą liście, kwiaty, a nawet łodygi ziemniaków.

14 czerwca na Platformie Sygnalizacji Agrofagów Państwowy Instytut Ochrony Roślin-Państwowy Instytut Badawczy zasygnalizował problem stonki ziemniaczanej w woj. wielkopolskim.

Najczęściej stonka rozpoczyna żer na obrzeżnych roślinach, stopniowo wędrując do środka danej uprawy. Jak informuje Małopolski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Karniowicach, „samice stonki ziemniaczanej od czerwca do nawet połowy sierpnia składają jaja po spodniej stronie liści. Dzięki temu są chronione przed deszczem i wiatrem. Chrząszcze te przechodzą nawet cztery stadia wylinki. Najlepsze warunki do rozwoju stonki to temperatura powyżej 25°C oraz małe opady”.

Stonki to małe chrząszcze, o oliwkowym zabarwieniu z domieszką żółci, na skrzydłach widać paski. Na wiosnę opuszczają zimowiska i rozpoczynają żer. Na ziemniaki najgorszy wpływ mają pomarańczowe larwy, które od razu zabierają się za niszczenie roślin.

Przy znacznej pladze stonek rolnicy wybierają usuwanie chemiczne, przy mniejszych ilościach można spróbować domowych sposobów. Jednym z nich jest ręczny zbiór szkodników. W uprawach ekologicznych sprawdzą się pułapki feromonowe lub wyciągi z roślin. MODR w Karniowicach wylicza, że w walce ze stonką pomogą samodzielnie przygotowane preparaty tj.:

• gnojówka z pokrzywy,
• oprysk z wyciągiem z wrotyczu,
• wyciąg ze złocienia dalmatyńskiego,
• oleje parafinowe,
• szare mydło.

Stonki nie lubią również zapachów gorczycy, piołunu, chrzanu i octu.