Pokrzywa kiedyś była wrogiem, dziś czerpiemy z jej dobrodziejstwa. Trwają zbiory ziół. Zobacz, jakie właściwości ma pokrzywa zwyczajna

W dzieciństwie pokrzywy odganiało się patykiem niczym największego wroga, teraz ceni się ich znaczenie dla medycyny i kosmetologii. W rolnictwie od lat stosuje się gnojówki do zwalczania szkodników, a w domu przygotowuje napary z liści.

- Gnojówka z pokrzywy może służyć do nawożenia warzyw, takich jak pomidory, ogórki, kapusta, kalafior, seler i dynia, a także roślin ozdobnych i drzew owocowych. Zdecydowanie nie powinno się jednak stosować gnojówki do nawożenia cebuli, czosnku, fasoli, grochu, rododendronów, azalii oraz wrzosów - przypomina ŚODR Modliszewice.

Wpływa na prostatę, układ nerwowy, poprawia wygląd cery, włosów i paznokci – lista zalet pokrzywy zwyczajnej jest długa. A wszystko dzięki zielonym, na pozór niewinnie wyglądającym liściom. Mają kształt serca, ale mogą być złudne, ich powierzchnię pokrywają drobne, powodujące poparzenia włoski. Działania dobroczynne wykazują też kwiaty, które kwitną w okresie wakacyjnym.

Badacze cały czas uzupełniają wiedzę o pokrzywie, a statystyczny Kowalski w praktyce odkrywa jej właściwości. Tajemnic jest wiele. Liście mogą być źródłem wielu witamin i składników mineralnych, m.in. wit. C, wit. K, wapnia, żelaza. Dostarczają też chlorofilu, flawonoidów czy kwasów organicznych.

Roślina używana jest w walce z łupieżem, picie naparu pomaga leczyć trądzik, wzmacnia paznokcie, wykazuje też działania oczyszczające. Herbatkę poleca się w celach moczopędnych, odbudowujących oraz przy problemach z prostatą. Wśród zwolenników pokrzywy są też cukrzycy, którym obniża poziom glukozy we krwi, osoby z wysokim cholesterolem oraz chorzy na serce. Sprawdza się przy leczeniu anemii oraz zaburzeń hormonalnych.

Choć właściwości leczniczych pokrzywy jest wiele, nie wszystkim one służą. Po ziołowy napar nie powinny sięgać osoby z nadciśnieniem, niewydolnością nerek, a także kobiety w ciąży lub karmiące piersią. Z kolei sok z pokrzywy zaleca się pić przez okres dwóch tygodni, ale nie mogą po niego sięgać cukrzycy, chorzy na raka, a także osoby po zabiegach chirurgicznych. W okresie wakacyjnym pokrzywa jest też uznawana za roślinę alergiczną. Pylenie powoduje nieżyt nosa, suchy kaszel i łzawienie oczu. Warto pamiętać, że nieodpowiednie obchodzenie się z liśćmi może skończyć się poparzeniem.

Na rynku dostępne są gotowe produkty na bazie pokrzywy, można jednak zebrać ją samemu. Najlepiej w miejscach odległych od dróg, ograniczy to ilość zanieczyszczeń. Niektórzy w ochronie przed bąblami zakładają rękawiczki, można też tak ścinać pędy, aby uniknąć kontaktu z parzącymi włoskami. Gotowe gałązki zostawiamy do wyschnięcia, a gdy ich moc opadnie, oddzielamy listki, najlepiej każdy odrywając osobno. Na wsiach gospodynie zalecają również inny sposób - sparzania listków lub skrapiania ich oliwą z cytryną.

Zdarza się, że świadomie lub nieświadomie nasza skóra dozna kontaktu z parzącą pokrzywą. Wtedy najlepiej przemyć zranione miejsce, aby szybko pozbyć się włosków i drażniącej substancji. Dla złagodzenia obrzęku dobrze jest posmarować go specjalną maścią. Niektórzy polecają okłady z cytryny lub kąpiele w wodzie z sodą oczyszczoną.

Pokrzywa ma szerokie zastosowanie w ziołolecznictwie, można ją jednak wykorzystać w innych celach. Zobacz, jakie dziedziny czerpią z jej dobrodziejstwa.