Była pospolita, ale jest jej coraz mniej. Mewa siwa już nie będzie nam podkradać kąsków nad morzem?

Gatunki stają się zagrożone z dwóch głównych powodów: utraty siedlisk i utraty zmienności genetycznej. Utrata siedlisk może nastąpić w sposób naturalny. Na przykład dinozaury straciły swoje siedliska około 65 milionów lat temu. Działalność człowieka może również przyczynić się do utraty siedlisk.

Chociaż wydaje się, że jest popularnym widokiem, zwłaszcza w nadmorskich rejonach, okazuje się, że mewa siwa pojawiła się w naszym kraju tłumnie dopiero w drugiej połowie XX wieku, więc stosunkowo niedawno.

- Jeszcze niedawno oficjalna polska nazwa tego gatunku brzmiała mewa pospolita. Było to mylące, ponieważ mewa siwa nie jest pospolitym gatunkiem. W Polsce występuje lokalnie, jest bardzo nieliczna. Pretenduje obecnie do miana jednego z najbardziej zagrożonych gatunków krajowych mewowców. Jest objęta ścisłą ochroną. Nazwa tego gatunku została zmieniona na początku 2011 roku – podaje portal Wisła Warszawska.

Mewa siwa mieszka na piaszczystych wyspach w nurtach rzek i morskich wybrzeżach. Najchętniej składa lęgi w dolinie Wisły. Tam, w 2023 roku gniazdowały 233 pary tego zagrożonego ptaka. Swoje gniazda zakłada na ziemi. Wybiera też żwirownie, kamieniołomy, zbiorniki zaporowe i stawy na Śląsku i w Małopolsce. W innych częściach kraju można spotkać pojedyncze pary.

Jak podaje Monitoring Ptaków Polski „pomimo wyraźnego załamania populacji z Wisły, rzeka ta pozostaje najważniejszym obszarem występowania gatunku w kraju. Największe stwierdzone nadwiślańskie kolonie liczyły 25 i 21 gniazd. Zasiedlająca zwykle żwirownie lub inne niewielkie zbiorniki wodne populacja z zachodniej i południowej Polski skupiała łącznie 75 par”.

Chociaż najchętniej zjada wodne i lądowe bezkręgowce, owady, robaki, myszy, jaja, młode ptaki oraz ryby, to sporą częścią menu tych ptaków stały się też odpadki.

- Mewy siwe charakteryzuje elastyczność w sposobach zdobywania pożywienia. Ptaki te z powodzeniem żerują w wodzie, potrafią wyławiać zdobycz, zanurzając głowę pod wodę, mogą również chwytać brodząc w płyciźnie lub opadając na taflę wody z powietrza. Doskonale radzą sobie również na lądzie. Wykorzystują każdą nadarzającą się okazję. Żerują przy śmietnikach i na wysypiskach grzebiąc w odpadkach i wyrzucanych przez ludzi resztkach – wyjaśnia Zakład Unieszkodliwiania Odpadów Komunalnych Spytkowo Sp. z o.o.