Coraz więcej mówi się o rolnictwie regeneracyjnym, ale jego zasady można zastosować również w ogrodzie. Jak się za to zabrać?

Rolnictwo jest jednym z sektorów, który jest najbardziej narażony na zmiany klimatyczne. Potęgowane przez efekt cieplarniany sytuacje, np. susze, istotnie wpływają na urodzaj plonów. Dzięki regeneratywnym metodom uprawnym, rolnicy nie tylko walczą z efektem cieplarnianym, ale także poprawiają zdrowie swojej gleby, dzięki czemu staje się ona bardziej odporna na występujące anomalie pogodowe.

Rolnictwo regeneracyjne zachęca do holistycznego spojrzenia na ziemię. Zaczyna się od budowania jak najlepszej jakości gleby, co znacznie poprawia retencję wody, jej zdolność do sekwestracji węgla i zwiększenie różnorodności mikroorganizmów.

Taki rodzaj rolnictwa uwzględnia również sposób, w jaki wykorzystujemy węgiel w glebie, sposób zarządzania inwentarzem żywym i włącza leśnictwo do przestrzeni ogrodowych, aby zmniejszyć emisje w gospodarstwie.

Wspieranie różnorodności poprzez rolnictwo regeneracyjne ma dalekosiężny wpływ. Dobre zarządzanie glebą i wodą przynosi korzyści rodzimym roślinom i zwierzętom na tym obszarze, co w zamian poprawia środowisko na twojej ziemi. Zwiększając różnorodność biologiczną, wzbogacając gleby i ulepszając działy wodne, poprawia się cały ekosystem.

Nie wszystko musisz robić samodzielnie

Rolnictwo regeneracyjne pozwala naturze wykonać pracę. Martwisz się, że to oznacza inwazję chwastów i innych niechcianych roślin? Nie, ponieważ pozostawienie spraw naturze nie oznacza, że zostawiamy wszystko w jej rękach, chodzi o odpowiednie zarządzanie. Zamiast pozwolić naturze robić co chce, tworzymy systemy, które współpracują z naturą.

Przykładem jest używanie, np. kompostu. Dzięki temu poprawiamy jakość gleby, ale resztą zajmuje się natura, my tylko wspomagamy zachodzenie naturalnych procesów. Materia organiczna poprawia glebę, ponieważ pomaga zatrzymywać wilgoć i chroni przed odpływem składników odżywczych i erozją. Tworzy również zdrowy mikrobiom glebowy, który sprzyja wzrostowi roślin. Kompost jest ważną częścią cyklu życia w ogrodzie.

Jak najmniej odsłoniętej gleby

Możesz postawić na rośliny okrywowe. Według Wikipedii jest to „gatunek lub odmiana niskiej rośliny ozdobnej silnie zagęszczającej się, tworzącej zwarte i trwałe runo. Rośliny okrywowe mają zdolność do szybkiego rozprzestrzeniania się za sprawą kłączy, rozłogów lub rozmnóżek, pędy ich często ścielą się i łatwo zakorzeniają”.

Uprawy okrywowe pomagają utrzymać glebę obsadzoną przez cały czas – nie tylko podczas uprawy roślin spożywczych. Gdy gleba jest przykryta, pochłania wilgoć i zapobiega erozji. Erozja jest wrogiem budowania gleby, ponieważ wypłukuje składniki odżywcze. Stała osłona pomaga również chronić mikroorganizmy żyjące w glebie. Uprawy okrywowe to także świetny sposób na wyżywienie zwierząt gospodarskich.

Wyznacz granice

Sadzenie granic (lub po prostu pozwolenie na wzrost chwastów) może poprawić siedlisko pszczół i innych pożytecznych owadów.

Jednak zezwolenie na wzrost chwastów nie zawsze jest dobrym rozwiązaniem, ponieważ mogą one przenosić choroby, lub po prostu stłumić pożyteczne rośliny, dlatego warto zastanowić się, którym chwastom pozwolić rosnąć, a które eliminować. Najważniejsze są te, które kwitną, bo przyciągają zapylacze. Część chwastów możemy też po prostu zjeść.

System przyciągania i odpychania

Chodzi o strategię walki ze szkodnikami. Stawiamy na rośliny, które odstraszają szkodniki. Niektóre wydzielają zapachy, oleje lub toksyny, które czynią je nieprzyjemnymi dla latających i pełzających szkodników. W tym wypadku warto postawić na sadzenie towarzyszące.

Przyciąganie dotyczy roślin, które zachęcają pożyteczne owady do naszego ogrodu. Warto zrobić wszystko, aby zachęcić biedronki do zamieszkania w naszym ogrodzie. Sadzenie tak różnorodnych roślin pomaga zwiększyć plony i zmniejszyć straty spowodowane przez szkodniki. Zróżnicowane biologicznie sadzenie kilku gatunków jest bardziej naturalnie odporne na choroby niż jedna uprawa. Ponadto podczas uprawy międzyplonowej rośliny są bliżej siebie i nie ma tu miejsca dla inwazyjnych chwastów.

Temperatury na Ziemi się zmieniają, a naukowcy powiązali te zmiany ze zużyciem paliw kopalnych. Jednym z negatywnych wpływów klimatu jest zaburzenie naturalnego bilansu węgla. Obecnie mamy w atmosferze obfitość węgla.

Uprawa węgla ma miejsce, gdy hodowcy celowo zachęcają glebę do wchłaniania węgla z powietrza. Gleba może wchłaniać węgiel, a jego niewielkie ilości są dobre dla roślin. Absorpcja węgla jest często wynikiem praktyk bezorkowych i budowania gleby do zdrowego poziomu bogatego w składniki odżywcze. Jest to naturalny proces, ale często jest zakłócany przez komercyjne praktyki rolnicze.

Praktyki rolnictwa ekologicznego, takie jak kompostowanie, rotacja zwierząt gospodarskich i uprawy pod osłonami, pomagają sekwestrować węgiel w glebie. W rzeczywistości rolnictwo regeneracyjne może zrównoważyć metan wytwarzany przez bydło.

Zalety rolnictwa regeneracyjnego:

• zwiększone wykorzystanie gruntów rolnych,
• bardziej efektywne wykorzystanie ziemi,
• zwiększenie rentowności gospodarstwa,
• bioróżnorodne siedliska,
• budowanie żyzności gleby,
• wyższe plony,
• poprawia jakości wody,
• zwiększanie odporności upraw,
• większa gęstość składników odżywczych w roślinach,
• większa różnorodność dzikich zwierząt.
• ograniczanie negatywnych skutków zmian klimatu.

Wady rolnictwa regeneracyjnego:

• To wymaga czasu. Drzewa nie rosną z dnia na dzień, a gleba potrzebuje czasu, aby się poprawić;
• Wymaga planowania i organizacji. Plan długoterminowy jest koniecznością;
• Konfiguracja może być pracochłonna.

Źródło: Morning Chores