Czy można jeść ziemniaki z kiełkami? A może są trujące? Tak długo można przechowywać żywność

Sporo wątpliwości budzą ziemniaki i kiełki, które wypuszczają, zwłaszcza gdy są przechowywane w cieple. Czy rzeczywiście są wręcz trujące? O to m.in. pytamy w Sanepidzie.

- W odniesieniu do ziemniaków warto mieć na uwadze, iż zawierają one w swoim składzie substancję antyodżywcze, do których zalicza się m.in. glikoalkaloidy, tj. solaninę i chakoninę. Związki te mają toksyczne właściwości dla organizmu człowieka. Bulwy o dużej ich zawartości mają wyraźnie cierpki smak. Zawartość solaniny i chakoniny zależy od odmiany, wielkości oraz dojrzałości bulw: większa jest w bulwach małych, niedojrzałych i zazielenionych - tłumaczy rzecznik Wojewódzkiej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w Bydgoszczy.

Łukasz Betański kontynuuje: - Największe stężenie w bulwie występuje w rejonie oczek i w kiełkach, dlatego podczas obierania ziemniaków należy wykrawać oczka i kiełkujące części bulw. Stężenie solaniny rośnie również, gdy ziemniaki są źle przechowywane, tj. w ciepłych, jasnych pomieszczeniach. Spożywanie kiełkujących bulw może być przyczyną wiosennego osłabienia oraz dolegliwości żołądkowych. Odpowiednie obieranie i obróbka termiczna ziemniaków powodują niemal całkowite jej usunięcie, a niewielka ilość zawarta w miąższu nie stanowi zagrożenia dla zdrowia człowieka. [Leszczyński W. 2012. Żywieniowa wartość ziemniaka i przetworów ziemniaczanych (Przegląd literatury). – Biul. IHAR 266: 5-20].

Lubimy robić własne zaprawy z owoców i warzyw, przetwory mięsne, własne wędliny. - Żywność produkowana przez osoby prywatne na własny użytek m.in. wekowane przetwory, nie podlegają nadzorowi przez Inspekcję Sanitarną i są one spożywane przez konsumenta na własną odpowiedzialność - przekazuje przedstawiciel Wojewódzkiej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w Bydgoszczy.

- Zgodnie z przepisami prawa żywnościowego* (...) producenci są zobligowani do umieszczenia na produktach opakowanych informacji o dacie minimalnej trwałości lub o dacie przydatności do spożycia - wyjaśnia Łukasz Betański, rzecznik prasowy Wojewódzkiej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w Bydgoszczy.

- Informacja ta stanowi komunikat dla konsumenta o tym, do kiedy zakupiony produkt jest przydatny do spożycia, bądź do kiedy dany środek spożywczy zachowuje swoje szczególne właściwości pod warunkiem jego właściwego przechowywania - dodaje.

Najważniejsza będzie tu temperatura, w jakiej utrzymujemy np. jajka, mięso czy warzywa. Niekorzystnie wpłynie częsta zmienność temperatury. Pomidory, jabłka, banany czy cytryna najlepiej czują się poza lodówką i tak należy je przechowywać, wskazuje Bank Żywności w Krakowie.

- W przypadku produktów nieopakowanych sprzedający nie ma obowiązku informowania o dacie minimalnej trwałości lub terminie przydatności do spożycia - przypomina Łukasz Betański. - W takim przypadku producent/sprzedający jest odpowiedzialny za jakość zdrowotną surowców/produktów oraz za warunki sanitarno-higieniczny przy prowadzeniu sprzedaży. Jednocześnie klient powinien dokonywać wizualnej oceny nabywanych produktów w celu wyeliminowania artykułów z oznakami zepsucia.
___________________________________
*Wspomniane na początku przepisy prawa żywnościowego, które nakładają na producentów obowiązek umieszczenia na produktach opakowanych informacji o dacie minimalnej trwałości lub o dacie przydatności do spożycia, to Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) NR 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 [Dz.U. L 304 z 22.11.2011, s. 18,].

Artykuł opublikowany po raz pierwszy w marcu 2021 roku.